به نقل از «ایسنا»

اشتغال پایدار برای زنان با آرزویی که اگر محقق شود

تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۲۲۴۱۴

ایسنا/خراسان شمالی وحدان صابری و همسرش فاطمه عبدی سال ۱۳۹۷ کارشان را بخاطر یک اتفاق جالب شروع کردند. خانم عبدی علاقه‌ زیادی به گلدوزی داشت.

زمستان ۱۳۹۷ بود و آن‌ها در یکی از اقامتگاه‌های بومگردی خراسان شمالی اقامت داشتند، همان روز اتفاقی می‌افتد که مسیر زندگیشان را تغییر می‌دهد. فاطمه که عاشق گلدوزی بود وقتی پرده‌های گلدوزی شده قدیمی اتاق را نگاه می‌کرد متوجه پارگی پارچه‌اش شد و تصمیم گرفت با استفاده از گلدوزی آن را ترمیم کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چون همیشه وسایل گلدوزی را همراهش داشت آن‌را ترمیم کرد و وقتی مالک اقامتگاه آن را دید آنقدر ذوق زده شد که پیشنهاد داد تعدادی از پرده‌های اتاق‌ها را روی پارچه‌ی نو گلدوزی کند و او با اشتیاق قبول کرد.

پیشنهاد گلدوزی پرده‌ها از طرف چند اقامتگاه دیگر در همان روستا تکرار شد. آن موقع‌ها وحدان تازه سربازی‌اش را تمام کرده بود و فاطمه جایی مشغول به کار نبود. آن‌ها فکر می‌کنند احتمالا افراد بیشتری این هنر را دوست داشته باشند و از جایی که پرده‌های سنتی گلدوزی شده خیلی وقت است فراموش شده‌اند احتمالا حس خوبی به بقیه هم بدهد.

تصمیم می‌گیرند جدی‌تر به قضیه نگاه کنند. بنابراین فعالیتشان را شروع کردند، اولین کاری که انجام دادند این بود که تعدادی از نمونه‌های تولید شده در کشورهای مختلف را پیدا کرده و سعی کردند با الهام از نمونه‌های خارجی و با تلفیق آنها با طرح‌های سنتی ایرانی یکسری از نمونه‌های اولیه را تولید بکنند.

فاطمه عبدی مدیر و موسس مجموعه دوزیبا در گفت و گو با ایسنا، می‌گوید: ما در دوزیبا یک سری عناصر دکوری تولید می‌کنیم که در فرآیند تولید آن از هنر گلدوزی سنتی کشورمان استفاده می‌شود و این محصولات که شامل روتختی، پرده، کوسن، رومیزی و ... است که توسط تعداد زیادی از بانوان هم استانی تولید می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه در سال ۹۷ من و همسرم ازدواج و این کسب و کار را شروع کردیم، می‌افزاید: من در حوزه گلدوزی مهارت داشتم و همسرم در فروش اینترنتی متخصص بود و این کار با سرمایه تقریبا صفر شروع شد.

وی ادامه می‌دهد: ما با ۱۰۰ هزار تومان مقداری نخ و پارچه خریداری کرده و اولین محصولات را تولید کردیم، همسرم از آن‌ها عکاسی می گرفت و در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کرد که بعد از یکی دو ماه اولین سفارشمان را تحویل گرفتیم و با درآمد آن توانستیم مواد اولیه بیشتری را خریداری کنیم.

وی بیان می‌کند: رفته رفته فروشمان بیشتر شد و دیگر از پس سفارشات بر نمی‌آمدیم، همسرم پیشنهاد داد کار گلدروزی را که بیشترین وقت را از ما می‌گرفت برون سپاری کنیم و به کمک یکی از آشنایان در روستاهای اطراف شیروان کلاس‌های گلدوزی را برگزار کردیم و تعداد زیادی از خانم‌ها را به صورت رایگان آموزش دادیم.

عبدی با اشاره به اینکه سپس از بین آن‌ها افرادی که نمره قبولی را کسب کرده بودند، انتخاب کردیم، می‌افزاید: این افراد سفارش‌های جدید را انجام می‌دادند و در قبال آنها دستمزد می‌گرفتند و به این ترتیب من و همسرم وقت بیشتری داشتیم تا روی طراحی‌ها، تولید، محتوا و تنوع محصول کار کنیم و به این ترتیب رفته رفته تعداد فروش بالاتر رفت و ما مجبور شدیم قسمت‌های بیشتری از کار را برون سپاری کنیم، به طوریکه الان دیگر فقط مدیریت افراد با ما است.

وی تصریح می‌کند: در طول این چهار سال که از شروع کسب و کار ما می‌گذرد، محصولات ما تقریبا به تمام کشور ارسال می شود، ما با گالری‌های مختلفی کار می‌کنیم که محصولات ما را برای مشتری‌هایشان عرضه می‌کنند، علاوه بر آن به بیش از ۲۰ کشور دنیا چه به صورت عمده و به چه به صورت تک، صادرات محصول داشته‌ایم و بخش زیادی از مشتری‌های ما خرید مجدد داشته‌اند که این امر نشان دهنده رضایت مشتری‌ها است.

وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر چند نفر به جز ما در کارگاه مرکزی دوزیبا کار می کنند و بیش از ۱۰۰نفر نیز به صورت کار در منزل مشغول به فعالیت هستند.

وی خاطرنشان می‌کند: طی این مدت در نمایشگاه‌های داخلی و خارجی مختلفی شرکت کرده‌ایم.

عبدی با اشاره به اینکه کسب و کار ما به نوعی کسب و کار خانگی است، بیان می‌کند: بیشتر خانم‌هایی که با ما کار می‌کنند یا سرپرست خانوار هستند یا واقعا وضع مالی بدی دارند و تعدادی از آن‌ها نیز همسرانشان یا بیکارند و یا اعتیاد دارند و حتی در فقیرترین روستاهای شیروان مستاجر هستند و کار در این کسب و کار برای تعدادی از این زنان درآمد خیلی خوبی به همراه داشته که بخشی از هزینه های زندگی تامین می‌شود.

اینترنت مهمترین دغدغه برای فروش

وی به دغدغه‌های موجود نیز اشاره کرده و می‌گوید: یکی از دغدغه‌های مهم ما مسئله اینترنت است و این امر سبب شد تا ضربه زیادی به کسب و کار ما وارد شود. برخی از کسب و کارها هستند که در فضای مجازی به خوبی کار می‌کنند که یکی از آن‌ها تولیدات ما بوده است.

تسهیلاتی که اگر داده شود موجب توسعه کار می‌شود

وی با بیان اینکه دوزیبا علاوه بر اینکه تولید روتختی، روبالشی، رومیزی و ... را داشته است، کار خود را توسعه داده و وارد تولید لباس نیز شده ایم، می‌گوید: اما عدم حمایت‌های دولتی که قول آن داده شده بود سبب شده تا نتوانیم آن جوری که می‌خواهیم این بخش را نیز توسعه دهیم.

وی می‌افزاید: تاکنون چندین مرتبه قول اعطای تسهیلات به ما داده شده اما تاکنون وامی نیز اختصاص نیافته است و ما نیز برای توسعه کار، خرید پارچه، نخ، پرداخت دستمزد کارکنان نیاز به نقدینگی بیشتری داریم.

عبدی ادامه می‌دهد: صفر تا ۱۰۰ کار تولید، طراحی و سوزن دوزی لباس در کارگاه انجام می‌شود اما اگر نقدینگی زیادتری داشته باشیم می‌توانیم در این حوزه موفق تر عمل کنیم.

وی خاطرنشان می‌کند: فروش وسایلی همچون روتختی، رومیزی و ... نسبت به لباس سخت‌تر است، بنابراین اگر وام‌های قول داده شده به ما اعطا شود، می‌توانیم حوزه کاری خود را تا اندازه زیادی گسترش دهیم و کارآفرینی و اشتغال پایدار بیشتری را برای زنان داشته باشیم.

وی با اشاره به اینکه یکی از آرزوهای ما گسترش کارگاه خیاطی است، تاکید می‌کند: منطقه‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم محروم و نیروی کار زیادی دارد و محدودیتی برای دادنِ کار نداریم اما نیاز به حمایت‌های جدی دولتی داریم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اقتصادی خراسان شمالی سوزن دوزي زن کارافرین استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری کسب و کار پرده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۲۲۴۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قرن بیست و یکم قرن گردشگری

صدای ایران/حميد سعادتی-بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، صنعت گردشگری در حال تبدیل شدن به بزرگترین و پرسودترین صنعت در سطح جهان است. در حال حاضر، 11٪ به تولید ناخالص داخلی (GDP)، 10٪ در اشتغال، 5٪ به صادرات، و 5٪به سرمایه گذاری جهانی کمک می کند.

رشد سریع صنعت گردشگری بسیاری از کارشناسان را بر آن داشته است تا قرن بیست و یکم را قرن گردشگری بدانند.

از منظر اقتصادی، گردشگری بین المللی درآمد قابل توجهی برای کشورها ایجاد می کند. توسعه گردشگری نقش مهمی در تشویق سرمایه گذاری زیرساختی، تامین درآمد دولت و ایجاد فرصت های شغلی مستقیم و غیرمستقیم در سراسر جهان ایفا می کند.

کشورهای پیشرفته و توسعه یافته اکنون اهمیت اقتصادی گردشگری را درک می کنند. آنها به دلیل هزینه های اولیه ای که گردشگران برای خدمات مصرفی انجام می دهند، آن را یک منبع مالی می دانند. در نهایت این امر به رشد و توسعه اقتصادی کمک می کند.

با این حال، برای کشورهای در حال توسعه، توسعه گردشگری می تواند چالش هایی مانند نرخ بالای بیکاری، محدودیت منابع ارزی و اتکای بیش از حد به یک بخش اقتصادی را نیز به همراه داشته باشد.

اهمیت گردشگری از نظر تولید و اشتغال همواره مورد تاکید بوده است. در سطح جهانی، گردشگری 70% صادرات و30%صادرات خدمات را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این، 10٪ به تولید ناخالص داخلی جهان (GDP) کمک می کند.

توسعه گردشگری منجر به رشد اقتصادی و اشتغال در مناطق مقصد می شود. همانطور که گردشگران تقاضای نهایی خود را برای محصولات افزایش می دهند، هم بخش های مرتبط با گردشگری و هم بخش های غیر گردشگری تولید را گسترش می دهند. در نتیجه رشد اقتصادی رخ می دهد و تقاضا برای نیروی کار نیز افزایش می یابد. رشد اقتصادی ناشی از ایجاد اشتغال به کاهش فقر و بهبود توزیع درآمد در جوامع کمک می کند.

شایان ذکر است که از هر ده شغل در سراسر جهان، یک شغل مربوط به گردشگری است. توسعه گردشگری به طور قابل توجهی بر تنوع اقتصادی تأثیر می گذارد و به دستیابی به اهداف اقتصادی در کشورها کمک می کند.

به طور خلاصه، گردشگری یک صنعت بزرگ جهانی است که درآمد قابل توجهی را برای کشورها به ارمغان می آورد. به عنوان یک محرک اقتصادی حیاتی عمل می کند، تنوع در فعالیت های اقتصادی را تقویت می کند و بستر مناسبی را برای دستیابی به اهداف اقتصادی فراهم می کند.